Kartagina -(Nowe Miasto; łac. Karthago, późn. Carthago, gr. Кαρχηδών = Karchedon, fen Qrt-ḥdšt = Kart Chadaszt, arab.قرطاج = Kartadż lub hebr. קרתגו = Kartago) – starożytne miasto-państwo w północnej Afryce na wybrzeżu Morza Śródziemnego, założone w IX w. p.n.e. przez Fenicjan z Tyru. Bardzo ważny ośrodek handlowy i polityczny.
- Kartagina od założenia miasta do wybuchu I wojny latyńskiej
- Wybuch i przebieg I wojny latyńskiej
- Pomiędzy I a II wojną latyńską
- Wybuch i przebieg II wojny latyńskiej
- Wojna hannońska i rządy Hannibala Wielkiego
- Kartagina do czasów I wojny Syryjskiej
- Kartagina do czasów II wojny Syryjskiej
Antyczna Kartagina składała się z kilkunastu umownych podziałów na dzielnice ważniejsze z nich to
-Byrsa - najstarsza część Kartaginy, to tutaj Dydona/Elissa osiadła wraz ze swoimi towarzyszami. Byrsa była wzgórzem które górowało nad otaczającymi ją dzielnicami, to tam przebywali kolejni barkidzcy władcy.
-Port- podzielony na dwie części ( cywilny i wojskowy ) był główną arterią życiową miasta. To tutaj przybywali kupcy i dyplomaci z całego ówcześnie znanego świata.
-Megara- Dzielnica powstała w III w.p.n.e, to tutaj organizowano zakwaterowanie najemnikom. Nazwa wzięła się od greckich najemników z Megary, których początkowo było tu najwięcej. Za rządów Bomilkara I Krwawego wzniesiono tutaj potężną twierdzę, i ustanowiono tu siedzibę świętego zastępu.
-Kuszar - Dzielnica handlowa- rzemieślnicza, której początki sięgają połowy V r.p.n.e. umiejscowiona w zachodniej części miasta. Nazwa wzięła się od fenickiego boga handlu i rzemiosła Kuszara